piątek, luty 14, 2025
Strona 148

Enzymy trawienne – co musisz o nich wiedzieć

0
Enzymy trawienne

Enzymy trawienne – czym są?

Enzymy trawienne – enzymy rozkładające pokarm na substancje przyswajalne przez organizm, np. cukry proste, aminokwasy, kwasy tłuszczowe itp. Przykładowo, białka trawione są przez pepsynę, trypsynę i peptydazy, a tłuszcze przez lipazy itp. Enzymy trawienne to specyficzna grupa białek, wydzielanych w układzie pokarmowym człowieka odpowiedzialnych za przyśpieszenie rozkładu złożonych związków z pożywienia do jak najprostszych do strawienia cząsteczek, co zachodzi w procesie hydrolizy, które mogą zostać wykorzystane przez organizm do licznych reakcji. Ich produkcja zachodzi głównie w trzustce i jelicie cienkim, ale również przez gruczoł ślinowy czy żołądek.

Podział enzymów ze wzglądu na rodzaj trawionych składników:

Enzymy trawienne dzielimy na 4 główne grupy:

– enzymy proteolityczne, inaczej peptydazy, zajmujące się rozkładem białek,

– enzymy amylolityczne, inaczej amylazy, odpowiedzialne za rozkład węglowodanów,

– enzymy lipolityczne, inaczej lipazy, przyśpieszające rozkład tłuszczów,

enzymy nukleolityczne, inaczej nukleazy, przyczyniające się do rozkładu kwasów nukleinowych:

a) rybonukleazy – oddziałujące na kwas rybonukleinowy (RNA),

b) deoksyrybonukleazy – wpływające na kwas deoksyrybonukleinowy (DNA).

Podział enzymów ze względu na miejsce działania:

Ze względu na miejsce działania wyróżniamy poszczególne enzymy:

1) Jama ustna: amylaza ślinowa, lizozym;

2) Żołądek: pepsyna, lipaza żołądkowa;

Enzymy trawienne 3) Dwunastnica: trypsynogenu, chymotrypsynogen, elastaza, lipaza żołądkowa, amylaza trzustkowa, disacharydaza, nukleazy trzustkowe;

4) Jelito cienkie: aminopeptydazy, karboksypeptydazy, amylaza jelitowa, laktaza, sacharaza, lipaza jelitowa, nukleazy jelitowe.

Przyczyny niedoboru enzymów trawiennych:

Przyczyn może być wiele, ale do głównych zaliczymy z pewnością:

– przesiąkliwe jelito,

– stany zapalne wywoływane przez alergie pokarmowe,

– przewlekły stres,

– ekspozycja na wszechobecne toksyny,

– procesy starzenia,

zmniejszona produkcja kwasu solnego, ponieważ kwasowe środowisko jest wymagane do aktywacji enzymów odpowiedzialnych za trawienie protein,

– predyspozycje genetyczne.

Enzymy trawienne – dla kogo są potrzebne?

Suplementacja enzymów trawiennych może być niezbędna wśród pewnych grup osób:

osoby z upośledzonym funkcjonowaniem trzustki, w przebiegu chociażby choroby Leśniowskiego-Crohna, celiakii czy cukrzycy, gdyż jest ona odpowiedzialna za produkcje kilku enzymów: lipazy trzustkowej, amylazy trzustkowej, nukleaz oraz nieaktywnych proenzymów: trypsynogenu, chymotrypsynogenu i proelastazy, przekształcanych odpowiednio do: trypsyny, chymotrypsyny i elastazy, a więc ich braki muszą zostać uzupełnione celem zwiększenia absorpcji składników pokarmowych, a szczególnie witamin rozpuszczalnych w tłuszczach,

wsparcie enzymami trawiennymi może okazać się korzystne dla osób borykających się z nieszczelnymi jelitami,

– przy doświadczeniu chorób wątroby,

– jeżeli mamy uczucie zatrzymania skonsumowanego pożywienia w żołądku,

– przy problemach dotykających szerokie grono osób, takich jak: zatwardzenie, wzdęcia, gazy, niestrawności,

– jeśli zauważymy, że w naszym stolcu znajdują się niestrawione cząstki pokarmu,

– osoby doświadczające refluksu żołądkowo-przełykowego po spożyciu posiłku.

Z czym wiążę się niedobory enzymów trawiennych?

– niezdolność do trawienia, a więc również właściwego wchłaniania składników pokarmowych może prowadzić do wystąpienia niedożywienia,

– niestrawione cząstki pokarmowe mogą stać się pożywką dla niekorzystnych bakterii zasiedlających nasze jelita, powodując wzdęcia, gazy, a co gorsza dysbiozę jelitową, czyli przerost liczby szkodliwych bakterii, co może mieć szereg negatywnych konsekwencji zdrowotnych,

– nieodpowiednie działanie enzymów układu pokarmowego może doprowadzić do zapalenia trzustki, mukowiscydozy, choroby Leśniowskiego-Crohna, celiakii, a nawet raka trzustki.

Suplementacja enzymami trawiennymi

Enzymy trawienne zawarte w owocach: bromealina z ananasa, papaina z papai,

– Enzymy trawienne pochodzące z surowego mięsa zwierzęcego w postaci tatara, lub poddanego lekkiej obróbce termicznej niedoprowadzającej do ich zniszczenia,

– Enzymy pochodzące z probiotyków,

– Suplementy zawierające mieszanki niezbędnych enzymów trawiennych,

– Betaina HCL.

Jak możemy wpłynąć na uzupełnienie niedoborów enzymów trawiennych?

Chcąc poradzić sobie z problemami dotyczącymi zbyt małej ilości wytwarzanych enzymów trawiących składników pokarmowych możemy zadziałać poprzez:

redukcję stanów zapalnych toczących się w organizmie,

– odbudowę naturalnej mikroflory jelitowej, a tu z pomocą przychodzą nam odpowiednio dobrane preparaty probiotyczne oraz probiotyki stanowiące pożywkę dla korzystnych bakterii bytujących w naszych jelitach,

eliminacja z diety pokarmów zawierających inhibitory enzymów trawiennych, a więc nasiona roślin strączkowych czy ziarna zbóż,

– wyrównanie niedoborów pokarmowych w organizmie,

– naukę radzenia sobie ze stresem, który w dużej mierze oddziałuje na funkcjonowanie układu pokarmowego.

Gazy jelitowe – czym są, skąd się biorą

0
Gazy jelitowe

Problem z gazami jelitowymi to dolegliwość, która dotknęła niemal każdej osoby. Fizjologicznie każdy człowiek ma w jelitach pewną objętość gazów. Wzdęcia i problemy z gazami pojawiają się w sytuacji, kiedy ich nadmiar gromadzi się w jelitach. Jakie są przyczyny nadmiernych gazów jelitowych? Jak zapobiegać wzdęciom i jak zmodyfikować dietę, aby uchronić się przed tym problemem? Obecność gazów w jelitach jest naturalnym procesem. U dorosłego zdrowego człowieka objętość gazów jelitowych wynosi około 200 ml, a łączna dobowa objętość ?wiatrów? wydalanych z organizmu dochodzi nawet do 600 ml – usuwane są od kilkunastu do nawet 25 razy w ciągu doby.

Gazy w jelitach mają dwa główne źródła

Po pierwsze: gazy jelitowe częściowo składają się z powietrza połykanego podczas mówienia i spożywania posiłków – tu głównymi składnikami są azot i tlen. Drugim źródłem są gazy będące produktami fermentacji jelitowej, mającej miejsce w jelicie grubym. Te mają bardziej zróżnicowany skład. Produktami metabolizmu bakteryjnego w jelicie mogą być: gazy bezwonne (metan, dwutlenek węgla, wodór) oraz gazy ze specyficznym aromatem (siarkowodór i inne pochodne siarkowe). O ilości i składzie gazów pochodzących z fermentacji bakteryjnej decyduje: skład mikroflory bakteryjnej, rodzaj spożywanej żywności oraz sprawność procesów metabolicznych zachodzących w jelitach.

Nadmierne gazy jelitowe – przyczyny

Jest wiele powodów, dla których mogą gromadzić się nadmierne gazy w jelitach. Przyczyny tego stanu rzeczy to przede wszystkim (1, 2):

zwiększone porcje połykanego powietrza, wynikające np. z żucia gumy lub palenia papierosów,

częste spożywanie żywności, która przyczynia się do zwiększonej produkcji gazów w jelitach (tzw. gazotwórczej),

nietolerancje pokarmowe (np. zespół nietolerancji laktozy),

Gazy jelitowe spowolnienie motoryki jelitowej, związane z mechanicznym upośledzeniem przepływu w przewodzie pokarmowym (czynnościowe lub polekowe),

niemożność odbicia połkniętego powietrza (np. wskutek przebytej operacji refluksu żołądkowo-przełykowego),

nadmierna ilość bakterii w jelicie cienkim,

nieprawidłowy skład mikroflory w jelicie grubym, zwiększone procesy fermentacji,

nieprawidłowy przebieg procesów trawienia i wchłaniania w jelicie cienkim, co skutkuje zwiększeniem ilości substratów do fermentacji w jelicie grubym.

Gazy jelitowe – leczenie i zapobieganie

Trudno o jednoznaczną diagnostykę wzdęcia, czyli zwiększonego gromadzenia się gazów jelitowych. Jeśli do subiektywnego odczucia nadmiernego wypełnienia jelit gazami dochodzą inne objawy, wówczas należy szukać organicznej przyczyny związanej z funkcjonowaniem układu pokarmowego.

W pierwszej kolejności należy rozważyć, jakie mogą być potencjalne przyczyny powstawania nadmiernej ilości gazów jelitowych i spróbować je wyeliminować. W sytuacji, gdy problem pojawia się częściej, warto także wdrożyć postępowanie mające na celu jego zminimalizowanie.

Gazy jelitowe – zapobieganie powstawaniu wzdęć:

powolne spożywanie posiłków, staranne żucie i rozdrabnianie,

picie przez słomkę, wykluczenie picia napojów gazowanych,

zaprzestanie żucia gumy i palenia papierosów,

staranna weryfikacja spożywanych produktów i wykluczenie tych pokarmów, które mogą powodować nadmierne wytwarzanie gazów jelitowych

stosowanie probiotyków w celu przywrócenia równowagi dobroczynnej mikroflory jelitowej i neutralizacji szkodliwych drobnoustrojów,

ostrożne spożywanie produktów mlecznych i jego przetworów zawierających cukier mleczny (czyli laktozę) – mogą być przyczyną wzdęć towarzyszących nietolerancji laktozy.

Objawowo przy wzdęciach można stosować leki i środki adsorbujące (np. węgiel aktywowany) lub preparaty powierzchniowo czynne, które ułatwiają opróżnienie jelit z gazów i odchodzenie wiatrów. Przy nawracających przypadkach pojawiania się zwiększonej ilości gazów jelitowych stosuje się niekiedy chemioterapeutyki mające na celu zmniejszenie ilości mikroflory fermentującej lub leki o zbliżonym działaniu.

Dieta na nadmierne gazy:

Do gazotwórczych składników potraw należą m.in. cukry z rodziny oligosacharydów, laktoza, niektóre rozpuszczalne włókna i skrobia. Oligosacharydy znajdują się głównie w fasoli, brokułach, brukselce, kapuście, kalafiorach, suchym grochu i soczewicy. Nie są dokładnie trawione, bo ludziom brakuje enzymu (alfa-galaktozydazy) koniecznego do całkowitego ich rozpadu. Zwiększają więc produkcję gazów (fasola nawet dwunastokrotnie) w jelicie grubym. Laktoza, czyli cukier zawarty w mleku i jego przetworach, może aż ośmiokrotnie zwiększyć wytwarzanie gazów. Dzieje się tak, gdy organizm nie ma dostatecznie dużo własnego enzymu laktazy potrzebnego do strawienia tego cukru. Nietolerancję laktozy można wykryć, wykonując testy alergiczne lub badania krwi. Najprostszym sposobem rozpoznania tej dolegliwości jest odstawienie na co najmniej dwa tygodnie wszystkich produktów mlecznych. Wyjątek stanowią tu jogurty naturalne, bo są wstępnie przetrawione przez bakterie używane do ich produkcji. Enzym laktazy można też przyjmować w tabletkach po uzgodnieniu dawki z lekarzem.

Ból żołądka wskazuje na wrzody

0

Ból żołądka, który odczuwasz jako pieczenie, palenie lub ssanie w żołądku, do którego czasami dochodzą skurcze żołądka sugeruje, że jego przyczyną jest choroba wrzodowa żołądka. Jeżeli ból żołądka pojawia się w godzinę do trzech po posiłku lub nasila się po jedzeniu, a do tego towarzyszą mu objawy niestrawności: zgaga, odbijanie, nudności, a nawet wymioty to diagnozę – wrzody żołądka- masz w zasadzie pewną. Ból żołądka po jedzeniu, częste objawy niestrawności, zgaga, odbijanie, nudności, wymioty, to typowe objawy wrzodów żołądka szczególnie, jeśli pojawiają się sezonowo: wiosną i jesienią. Zgaga, promieniujący ból, wymiotowanie krwią – to tylko niektóre objawy wrzodów żołądka. Badaniem potwierdzającym wrzody na żołądku jest gastroskopia, ale już wcześniej można rozpoznać pierwsze symptomy wrzodów żołądka. Dobra wiadomość jest taka, że wrzody na żołądku można leczyć w domu. Wystarczy przestrzegać zaleceń lekarza.

Wrzody żołądka – charakterystyka

Ból żołądka Kiedyś uważano, że przyczyną powstania wrzodu żołądka jest stresujący tryb życia, jednak obecnie okazuje się, że wrzody na żołądka dotyczą również osób spokojnych. Nieleczona choroba wrzodowa żołądka może przekształcić się w nowotwór. Wrzody żołądka przypominają stożkowate zagłębienie. Wrzody na żołądku to miejscowy ubytek w błonie śluzowej żołądka. Wrzód żołądka może być bardzo głęboki i sięgać do błony mięśniowej ściany żołądka. Wrzód żołądka może również powstać w dolnej części przełyku, który może być wystawiony na działanie kwasu żołądkowego. Najczęściej jednak wrzód żołądka powstaje tam, gdzie pojawia się enzym pepsyna. Powstający wrzód na błonie śluzowej żołądka i dwunastnicy może mieć 5 mm, a nawet kilka centymetrów. Czasem zdarza się, że wrzód żołądka jest tak głęboki, że może przenikać przez ścianę żołądka lub dwunastnicy. Gdy w czasie choroby wrzodowej żołądka pojawia się nagły ostry ból żołądka, może to oznaczać, że doszło do perforacji wrzodu. Jeśli podejrzewamy u siebie perforację wrzodu, należy natychmiast udać się do szpitala, ponieważ jest to sytuacja poważnie zagrażająca naszemu zdrowiu i życiu. Perforacja wrzodu żołądka oznacza przerwania ściany żołądka. Dlatego perforacja może doprowadzić do zapalenia otrzewnej i wymaga pomocy chirurga.

Wrzody żołądka – objawy

Jakie dolegliwości mogą świadczyć o wrzodach żołądka? Objawy choroby wrzodowej żołądka zależą w dużej mierze od miejscowienia wrzodu oraz zaawansowania choroby. We wrzodach żołądka objawem najbardziej charakterystycznym jest zgaga, czyli uczucie palenia w przełyku połączone z silnym bólem w nadbrzuszu. Ból często promieniuje – od pleców i prawego ramienia. Jakie objawy powinny wzbudzić niepokój? Przede wszystkim długość utrzymywania się objawów wrzodów żołądka – jeśli ból brzucha i zgaga występują nieustannie przez kilka dni lub tygodni, czas na wizytę u lekarza, gdyż możemy chorować na wrzody żołądka. W przypadku wrzodów żołądka objawem mogą być również ataki bólu, które pojawiają się natychmiast po zjedzeniu posiłku. Chorzy na chorobę wrzodową żołądka skarżą się również na uczucie przesytu i pełności żołądka po jedzeniu. Wśród typowych objawów wrzodów żołądka wymienia się także krwawe lub fusowate wymioty oraz czarne, smoliste stolce.

Wrzody żołądka – leczenie

Chory żołądek wymaga leczenia. Podczas leczenia wrzodów żołądka dąży się do ich zagojenia i wyeliminowania czynników, mogących spowodować nawrót choroby. Najważniejsze jest całkowite usunięcie bakterii odpowiedzialnej za powstanie wrzodów. W tym celu przyjmuje się antybiotyki. Ponadto stosuje się leki zmniejszające kwaśność w żołądku lub takie, które blokują działanie histaminy na komórki wydzielające kwas. Rzadko podczas leczenia wrzodów żołądka dochodzi do zabiegu chirurgicznego. Żeby wspomóc leczenie farmakologiczne i sprawić, by objawy wrzodów żołądka się nie pojawiły należy unikać czynników wywołujących chorobę. Należy zrezygnować z kawy i ostrych przypraw. Lepiej unikać stresu. Bezwzględnym nakazem jest rzucenie palenia. Przy wrzodach żołądka często zaleca się picie mleka, jednak jest to rozwiązanie krótkotrwałe i pozorne. Mleko łagodzi ból tylko na chwilę. Poza tym powoduje zwiększenie produkcji kwasu żołądkowego. W leczeniu wrzodów żołądka dieta odgrywa najważniejszą rolę. Dieta we wrzodach żołądka powinna być zdecydowanie lekkostrawna. Z diety na wrzody żołądka powinny zniknąć produkty pobudzające wydzielanie soków żołądkowych oraz błonnik. Na diecie na wrzody należy również unikać soli i tłuszczu. Na chory żołądek nie posłuży nam mąka razowa oraz wszelkie produkty z pełnego ziarna. W czasie choroby wrzodowej żołądka nie posłużą nam na żołądek również zupy na tłustych wywarach. Na żołądek zaszkodzą nam również grzyby, pierogi oraz naleśniki. Na wrzód żołądka zaszkodzą nam również gotowe sosy, żółte sery, czy smalec i słonina. Na podrażniony żołądek zaszkodzi nam również np. rzodkiewka, warzywa kapustne oraz strączkowe. Żołądek osoby chorej podziękuje nam również za rezygnację ze słodyczy oraz gazowanych i słodzonych napojów.

Pomoc detektywa przy ustalaniu ojcostwa

0

Masz wątpliwość, czy jesteś ojcem dziecka? Nie musisz żyć w niepewności. W dzisiejszych czasach istnieją bardzo skuteczne metody na to, by ostatecznie potwierdzić lub zaprzeczyć ojcostwo. Nie każdy jednak wie, na co powinien w takiej sytuacji uważać. Podpowiadamy, jak sprawnie i skutecznie ustalić ojcostwo.

Dlaczego domowe testy DNA mogą być nieskuteczne?

Wiele osób, chcąc ustalić ojcostwo, samodzielnie kupuje testy DNA. Obecnie w Internecie można znaleźć wiele różnego rodzaju testów DNA, które można zamówić do domu i wykonać na własną rękę. Niektóre z nich dostępne są po całkiem niskiej cenie. Metoda ta nie zawsze gwarantuje jednak skuteczność. Nawet jeśli zamówimy test dobrej jakości, musimy pamiętać o tym, że aby uzyskać prawidłowy wynik, konieczne jest rygorystyczne przestrzeganie procedur. Wykonując test w domu istnieje duże ryzyko, że coś zostanie zaniedbane: na przykład próbki materiału genetycznego nie zostaną pobrane i zabezpieczone we właściwy sposób. Zła jakość odczynników również może rzutować na niedokładny wynik. Z tego powodu testy DNA zawsze powinny być wykonywane w specjalistycznym laboratorium.

Profesjonalna pomoc detektywa przy ustaleniu ojcostwa

Najbardziej skutecznym rozwiązaniem może być skorzystanie z pomocy profesjonalnego detektywa przy pomocy ustalania ojcostwa. Można zrobić to na przykład tutaj: detektyw.com.pl. Da to nam kompleksowy i pełny obraz sytuacji.

Detektyw z jednej strony skieruje nas na profesjonalne badania do specjalistycznego laboratorium, z drugiej przeprowadzi z nami kompleksowy wywiad i pozna naszą sytuację. Możemy mieć pewność, że przekazane w ten sposób próbki pozostaną odpowiednio zabezpieczone, a my będziemy anonimowy.

Detektyw dba od razu o to, by odpowiednio zabezpieczyć dowody, które później będą mogły zostać wykorzystane przed sądem na przykład w procesie zabezpieczenia ojcostwa. Istnieje również możliwość powołania detektywa na świadka. Chociaż skorzystanie z pomocy detektywa to droższa procedura, daje nam większą pewność.

Niełączenie pokarmów – czy można jeść i chudnąć?

0
Niełączenie pokarmów

Bardzo często w restauracji zamawiamy dwa dania i jeszcze deser. Dostarczmy organizmowi dużą różnorodność pokarmów, ale częstotliwość ich spożycia i różne kombinacje nie służą organizmowi. Gdy chcemy się odchudzać, możemy wybierać spośród wielu diet „cud”. Dają one szybki efekt, często jednak nie utrzymuje się on długo. O diecie rozdzielnej słyszał prawie każdy. Niewielu jednak wie na czym ona polega. Tymczasem może ona być doskonałą bronią w walce z nadwagą oraz dolegliwościami żołądkowymi. Okazuje się też racjonalnym sposobem odżywiania zgodnym z naszą naturą. Dieta niełączenia wyklucza łączenie w jednym posiłku białek i węglowodanów. Pozwala szybko schudnąć, ale stosowana dłużej niż trzy tygodnie może doprowadzić do efektu jo-jo. Na czym polega dieta niełączenia i czy jest skuteczna w odchudzaniu? Stworzona przez dr. Williama Howarda Hay’a blisko wiek temu dieta, jest propozycją zmiany nawyków żywieniowych, zmiany stylu życia, bo to właśnie oznacza słowo „dieta”. Jeśli mamy problemy żołądkowe po sutym obiedzie, męczą nas wzdęcia i dodatkowo chcemy zrzucić zbędne kilogramy, warto spróbować diety rozdzielnej. Przestrzegając jej prostych zasad, nie popełnimy błędów żywieniowych obciążających nasz organizm. Będziemy dłużej zdrowi i szczupli.

Żywność podzielona na trzy grupy

Niełączenie pokarmów Dieta niełączenia polega na takim komponowaniu posiłków, aby nie znalazły się w nim jednocześnie białka i węglowodany. Twórca diety, doktor William Hay, podzielił żywność na trzy grupy. Białkowa to np. gotowane mięso, ryby, drób, wędliny, jaja, mleko, sery (do 50 proc. tłuszczu), owoce (bez bananów). Węglowodanowa to m.in. pieczywo, kasze, ryż, makarony, ziemniaki, suszone owoce, banany, cukier. Trzecią grupę, neutralną, tworzą np. warzywa, jogurty, kefiry, sery mające ponad 50 proc. tłuszczu, twarogi, śmietana, tłuszcze, orzechy, wędzone na zimno mięso i ryby.

Co należy łączyć, a co rozdzielać?

W diecie rozdzielnej produkty żywieniowe dzielą się na trzy grupy: białkową (mleko, mięso, jaja, rośliny strączkowe, jogurty, ryby), neutralną (warzywa, owoce, nasiona, oleje, miód, orzechy, kawa, herbata, woda, soki warzywne) i węglowodanową (pieczywo, ziemniaki, makarony, cukier, słodycze, kukurydza, owoce suszone). Nie można łączyć grupy białkowej z węglowodanową. Czyli nasz tradycyjny schabowy z ziemniakami i surówką jest zabroniony. Łączymy produkty grupy neutralnej z białkową oraz neutralnej z węglowodanową. Powodem takiego podziału jest czas jaki potrzebujemy na strawienie różnych produktów. Np. ziemniaki trawimy w ok. godzinę, mięso już w 3 do nawet 7 godzin! Produkty fermentują. Cierpimy na zaparcia i wzdęcia. Gdy mieszamy produkty wszystkich grup, nasz żołądek może trawić jedzenie nawet 8 godzin. Gdy będziemy przestrzegać tej diety stanie się on krótszy. Organizm nie zmarnuje energii i będzie mógł przeznaczyć ją na coś innego. Dieta ta na początku może okazać się trudna ze względu na nasze przyzwyczajenia. Z czasem jednak mięso z sałatką, chleb z masłem i pomidorem bez szynki, płatki bez mleka a z owocami staną się normą. Ten sposób żywienia nie wymaga wielu wyrzeczeń, nie musimy się głodzić. Wystarczy zapamiętać co z czym łączyć. Nasz żołądek będzie nam wdzięczny, polepszy się samopoczucie, a waga zacznie spadać.

Podstawowe zasady diety niełączenia w skrócie

1. W jednym posiłku możesz łączyć tylko produkty białkowe z neutralnymi lub węglowodanowe z neutralnymi.

2. Dzienna racja pokarmowa to 1000 kcal. Jesz często, ale mało. Obowiązkowo zjadasz 3 posiłki, możesz też 2 przekąski.

3. Codziennie należy zjeść jeden posiłek oparty na węglowodanach, jeden na białkach i jeden złożony z warzyw i owoców. 4. Owoce jesz na śniadanie lub jako przekąskę. Pomiędzy białkami i węglowodanami muszą być 2-3 godziny przerwy. Pijesz tylko między posiłkami.

5. Każdy obiad i kolacja musi zawierać choć jeden „ekstraspalacz” tłuszczu (witaminę C, magnez, żelazo, wapń, karnitynę, jod, chrom).

Zakazane produkty w diecie niełączenia

Cukier, sól, kawa, mocna herbata, napoje gazowane, alkohol, czerwone mięso, wędliny, dania pikantne, smażone, ciasta, czekolada.

Wskazane produkty w diecie niełączenia

Chleb razowy, płatki owsiane, kasza gryczana, karczochy, owoce słodkie, warzywa, kiełki, pestki, nasiona.

Dieta niełączenia – na jak długo?

Dłużej niż trzy tygodnie może być stosowana tylko po konsultacji z lekarzem.

Zalety diety

Jest zróżnicowana, zawiera dużo witamin i minerałów.

Wady diety

Dieta niełączenia jest zbyt niskokaloryczna. Ogranicza się do zaledwie 1000 kcal dziennie. A już dawno udowodniono, że 1000 kcal to za mało dla podstawowej przemiany materii przeciętnej kobiety. A to oznacza, że dieta ta może negatywnie wpłynąć na tempo przemiany materii i szybko doprowadzić do efektu jo-jo, kiedy tylko przestaniemy ją stosować. Dodatkowo, przy tak niskiej podaży energii trudno też będzie dostarczyć organizmowi wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Dlatego też, dietę niełączenia uznaje się za tzw. niedoborową. Dieta ta może także powodować osłabienie i ogólny spadek samopoczucia.

Pomysły na świąteczny prezent dla mamy

0

Grudzień to czas, kiedy większość z nas poszukuje prezentów dla najbliższych – w zakupowym szale łatwo stracić głowę. Nie wpadajmy jednak w panikę – każdemu zależy na tym, aby wybrany prezent sprawił bliskiej osobie przyjemność. Jedną z ważniejszych osób w życiu każdego z nas jest z pewnością mama – warto poświęcić trochę czasu i zastanowić się nad jakimś wyjątkowym upominkiem, który sprawi jej wiele radości! Nie macie pomysłu? Oto nasze podpowiedzi na każdą kieszeń!

Podstawowe objawy chorób układu pokarmowego

0
Podstawowe objawy chorób układu pokarmowego

Aerofagia

Nawykowe połykanie powietrza, czego skutkiem jest głośne i częste odbijanie oraz wzdęcie brzucha. Aerofagia wiąże się z niestrawnością, wrzodem kamiennym oraz kamicą żółciową. Aerofagia objawia się wzdęciami, brakiem apetytu, ogólnym rozdrażnieniem i bólami brzucha.

Alergia pokarmowa

Zespół objawów zachodzących w organizmie będących wynikiem spożycia pokarmu, w którym dolegliwości uwarunkowane są przez mechanizmy immunologiczne. Reakcje alergiczne występują tylko u pewnej grupy i mogą pojawiać się po spożyciu nawet małej ilości pokarmu.

Anemia (Niedokrwistość)

Choroba objawiająca się niedostateczną ilością hemoglobiny i erytrocytów we krwi. Powoduje zbyt małe dostarczenie tlenu do komórek. Może być spowodowana czynnikami genetycznymi, środowiskowymi lub żywieniowymi (niedobór żelaza, folianów, kobalamin).

Awitaminoza

Schorzenie polegające na całkowitym braku w organizmie witaminy lub ich zestawu. Powoduje różnorodne zakłócenia przemiany materii z objawami charakterystycznymi dla poszczególnych witamin.

Biegunka

Podstawowe objawy chorób układu pokarmowegoSchorzenie polegające na znacznym zwiększeniu liczby wypróżnień w ciągu doby, lub zmianą konsystencji stolca na płynną lub półpłynną. Biegunką określa się również stan, gdy nawet jednorazowo w stolcu pojawia się treść patologiczna, taka jak śluz, ropa lub krew. Biegunce towarzyszy wzmożona perystaltyka jelit i często kurczowe bóle brzucha. Stan chorobowy trwający do 10 dni określany jest jako biegunka ostra, natomiast utrzymywanie się objawów chorobowych ponad 10 dni nosi nazwę biegunki przewlekłej.

Celiakia (Choroba trzewna)

Wrażliwość na gliadynę – białko zawarte w ziarnie pszenicy i żyta oraz ich przetworach. Powoduje uszkodzenie jelit, zaburzenia wchłaniania i niedożywienia. Osoby chore na celiakię muszą stosować specjalne produkty bezglutenowe.

Choroba Leśniowskiego-Crohna

Choroba o podłożu immunologicznym, tkanki układu pokarmowego są atakowane przez układ odpornościowy. Choroba ta polega na tworzeniu się przewlekłych zmian zapalnych w tkankach jelita; zmiany te prowadzą do tworzenia się owrzodzeń, zrostów oraz blizn, co powoduje trudności w trawieniu oraz wchłanianiu pokarmu w jelitach. Do ogólnych, nieswoistych objawów należą: osłabienie, gorączka i zmniejszenie masy ciała (może być spowodowane niedostatecznym odżywianiem lub zespołem złego wchłaniania. Objawy miejscowe zależą od lokalizacji, rozległości i stopnia zaawansowania zmian w przewodzie pokarmowym.

Choroba wrzodowa (wrzody)

Polega na miejscowym ubytku błony śluzowej w żołądku lub dwunastnicy, na skutek upośledzenia mechanizmu obronnego śluzówki przed działaniem kwaśnego soku żołądkowego.

Cukrzyca

Choroba metaboliczna objawiająca się zaburzeniami regulacji poziomu glukozy we krwi i jej wykorzystania przez tkanki. Może być spowodowana niedostatkiem insuliny (cukrzyca typu I – insulinozależna) lub odpornością tkanek na jej działanie(cukrzyca typu II – nieinsulinozależna).

Czkawka

Mimowolny skurcz przepony, zwykle trwa krótko. Czkawka może być związana z podrażnieniem nerwów, spożyciem zbyt obfitego posiłku i alkoholu lub nadmiaru płynu. Czkawka rzadko bywa powikłaniem jakiejś choroby, ale może mieć związek z zapaleniem wyrostka robaczkowego i cukrzycą.

Dysgeuzja

Zaburzenia w funkcjonowaniu zmysłu smaku, przejawiające się min. złym odczuwaniem smaku i występowaniem obcych posmaków.

Dyslipidemia

Zaburzenia w obrazie lipidów w krwiobiegu, np. zbyt wysoki stosunek cholesterolu LDL do HDL. Prowadzi do niebezpiecznych zmian w układzie krążenia, rozwoju miażdżycy i chorób serca.

Dysosmia

Zaburzenia w funkcjonowaniu zmysłu powonienia, przejawiające się min. złym odbiorem bodźców zapachowych.

Dyspepsja

Zaburzenia trawienia i wchłaniania składników pożywienia w przewodzie pokarmowym.

Fenyloketonuria

Genetycznie uwarunkowane schorzenie polegające na uszkodzeniu genu umożliwiającego przemianę fenyloalaniny do tyrozyny. W wyniku niedoboru tyrozyny dochodzi do uszkodzenia mózgu i upośledzenia umysłowego. Dzieci chore na fenyloketonurię muszą stosować specjalną dietę opartą na preparatach białkowych pozbawionych fenyloalaniny oraz unikać produktów słodzonych aspartamem.

Galaktozemia

Choroba dziedziczna, autosomalna recesywna. Przyczyną galaktozemii jest niedobór enzymu, który bierze udział w przemianie galaktozy – cukru zawartego w laktozie, która jest składnikiem mleka. Choroba objawia się niezdolnością organizmu do przekształcenia galaktozy w glukozę.

Hipercholesterolemia

Podwyższony poziom cholesterolu w surowicy krwi, przekraczający 5,2 mmol/l, uznawany za czynnik ryzyka choroby niedokrwiennej serca.

Hiperfagia

Nadmierne zwiększenie łaknienia, spowodowane najczęściej uszkodzeniem ośrodka sytości w podwzgórzu. Hiperfagia, choć objawia się żarłocznością psychiczną tak jak bulimia, różni się od niej tym, że chory nie usiłuje pozbyć się jakimikolwiek sposobami pożywienia z organizmu w obawie przed przytyciem.

Hipergeuzja

Zwiększona wrażliwość na bodźce smakowe. Może być spowodowana niedoczynnością kory nadnerczy i przysadki mózgowej.

Przyczyny nadmiernego oddawania gazów

0

Gazy są obecne w świetle jelita i pochodzą z dwóch naturalnych źródeł, a mianowicie ze zbyt dużej ilości połykanego powietrza podczas posiłku, stanowią produkt fermentacji jelitowej, która ma miejsce przede wszystkim w jelicie grubym. Nadmierne gazy wynikająco z bakteryjnego metabolizmu posiadają różny skład. Mogą być bez zapachu, a w ich skład wchodzi dwutlenek węgla, metan i wodór, a także gazy o specyficznym zapachu, który jest efektem siarkowodoru i innych pochodnych siarkowych. Czy są to nadmierne gazy czy gazy w mniejszych ilościach to wszystko zależy od ilości i rodzaju zjedzonego posiłku.

Nadmierne gazy – przyczyny

Naturalna objętość gazu w jelicie to zwykle 200 ml, a łączna objętość gazów, które są wydalane w ciągu całej doby to 600ml. W normalnych warunkach zdrowy organizm wydala gazy około 25 razy w ciągu doby. Jaką przyczynę mogą mieć nadmierne gazy? Przede wszystkim nadmierne gazy powoduje jedzenie ciężkostrawne i gazotwórcze dla przykładu rośliny strączkowe np. bób czy kapusta. W trakcie palenia papierosów, żucia gumy połykane jest powietrze w większych ilościach, co również jest powodem gromadzenia się gazów w większych ilościach. Nadmierne gazy towarzyszą chorobom, które uniemożliwiają odbicie połkniętego powietrza dla przykładu po przebytych operacjach chirurgicznych, w przebiegu refluksu żołądka. Nadmierne gazy mogą się pojawić przy zaburzonym procesie trawienia i wchłaniania zwłaszcza w jelicie cienkim, co skutkuje zbyt dużym nagromadzeniem substratów przeznaczonych do procesu fermentacji w jelicie grubym np. niedobór laktazy. Nadmierne gazy wynikają również z zaburzeń pracy przewodu pokarmowego, które mogą wynikać z rodzaju przyjmowanych leków. Przyczyną może być też zwiększona ilość bakterii, które znajdą się w jelicie cienkim, które w naturalnych warunkach jest najczęściej wyjałowione.

Czy ciągłe gazy mogą być objawem choroby?

Częste gazy jelitowe oraz wzdęcia mogą pojawiać się na skutek zaburzeń trawienia i wchłaniania. Tutaj należy wyróżnić niedobór laktazy w jelicie cienkim, który występuje u blisko 30 proc. populacji osób dorosłych. Niedobór ten wywołuje objawy nietolerancji laktozy, czyli tzw. cukru mlecznego, który znajduje się, tak jak nazwa wskazuje, m.in. w mleku. Również niedobór enzymów trzustkowych występujący podczas chorób trzustki może powodować ciągłe gazy, wzdęty brzuch oraz niestrawność. Przyczyną częstych, uporczywych, cuchnących gazów bywają także choroby zapalne jelit niestrawione lub niewchłonięte składniki pokarmowe w jelicie cienkim są pożywką dla nasilonej fermentacji bakteryjnej w jelicie grubym. Wzdęty brzuch, niestrawność oraz nadmierne gazy mogą świadczyć ponadto o chorobach, takich jak: zespół jelita drażliwego, celiakia, torbiele w jelitach.

Jak pozbyć się gazów? Jakie są sposoby na gazy?

Przyczyny nadmiernego oddawania gazówPierwszym elementem pomagającym pozbyć się nadmiernych gazów oraz wzdęć jest dokładne i prawidłowe przeżuwanie pokarmów oraz wolne picie płynów. W ten sposób zapobiegnie się nadmiernemu gromadzeniu powietrza w górnej części przewodu pokarmowego. Pomocne mogłoby być zaprzestanie żucia gum, ssania twardych cukierków oraz palenia tytoniu. Trzeba również ograniczyć dodatkowe bodźce podczas spożywania pokarmów np. oglądanie telewizji czy wykonywanie innych czynności. Należy spożywać regularne posiłki, najlepiej 4–5 w ciągu dnia w przerwach nie mniejszych niż 2,5 oraz nie większych niż 4 godziny. Posiłki najlepiej jeść codziennie o tej samej porze. Sposób na gazy to ograniczenie spożycia nasion roślin strączkowych, warzyw kapustnych oraz cebulowych. Dodatkowo, ciągłe gazy w jelitach o nieprzyjemnym zapachu mogą powstawać na skutek fermentacji bakteryjnej także: słodyczy, szczególnie czekolady i jej wyrobów, tłustych potraw, nabiału, m.in. serów pleśniowych, jaj, ryb, w szczególności śledzi czy sardynek w oleju lub pomidorach, ostrych przyprawy, napojów gazowanych, alkoholowych, kawy oraz wszystkich innych zawierających kofeinę. Aby wyeliminować częste gazy zaleca się wprowadzić do diety produkty, które mają zdolność absorbowania substancji lotnych i przy tym zmniejszania nieprzyjemnych zapachów gazów. Są to: szpinak, pietruszka, sałata, jogurty, borówka brzusznica i sok z niej. Warto unikać potraw smażonych oraz pieczonych, natomiast jako główną obróbkę termiczną stosować gotowanie oraz duszenie bez wcześniejszego obsmażania. Do diety na gazy należy wprowadzać nowe produkty pojedynczo oraz w niewielkich ilościach aby obserwować tolerancję organizmu. Przydatne może być również prowadzenie notatek odnośnie spożycia produktów i występowania dolegliwości w postaci częstych gazów. Zaleca się pić nie mniej niż 2 litry wody dziennie.

Nadmierne gazy – leczenie

Bardzo często pacjenci mylą nadmierne gazy ze wzdęciem. Diagnoza problemu wymaga skrupulatnej, samodzielnej obserwacji pacjenta. W większości przypadków nie są przeprowadzane dodatkowe badania chyba, że istnieje podejrzenie o chorobę układu pokarmowego. Lekarz może zlecić przede wszystkim morfologię i badanie moczu i kału, USG jamy brzusznej czy gastroskopię.

Właściwe łączenie pokarmów, czyli jakie?

0
Właściwe łączenie pokarmów

O zasadach zdrowego odżywiania słyszał chyba każdy, a co z prawidłowym łączeniem pokarmów? Lista zasad w obu przypadkach jest ważna do utrzymania zdrowia i smukłej sylwetki. Na czym polega właściwe łączenie produktów żywnościowych? Skąd się biorą największe błędy żywieniowe? Jak łączyć pokarmy, aby zdrowo się odżywiać?

Co to jest trawienie?

Jest to proces rozkładu zjadanego pożywienia na prostsze związki chemiczne w celu ich przyswojenia. Słowo przyswojenie ma tu szczególne znacznie, bo nie tym się stajemy co zjemy, ale tym co przyswoimy. Najbardziej naturalnym i efektywnym sposobem trawienia jest tzw. trawienie enzymatyczne. Pisząc w skrócie, do strawienia każdego składnika pożywienia potrzebujemy innego enzymu, aby móc ten składnik przetworzyć na proste związki chemiczne i przyswoić.

Zasady zdrowego odżywiania – najczęstsze błędy

Kilka sposobów na zdrowe oczyZdrowe odżywianie się oparte jest na odpowiednich nawykach żywieniowych, wpisanych w naturalne potrzeby żywieniowe człowieka, wynikające z piramidy żywienia. Zasady zdrowego odżywiania się polegają na spożywaniu częstych, ale małych lekkostrawnych posiłków, nie przejadaniu się, urozmaicaniu posiłków w produkty z różnych grup żywieniowych i odpowiedniej ich kompozycji. Ważne jest picie odpowiedniej ilości płynów, komponowanie posiłków bogatych w owoce i warzywa, odpowiednich do zapotrzebowania kalorycznego osoby oraz jej wieku, płci, stanu zdrowia i trybu życia. Najczęstsze błędy żywieniowe mają dwie podstawowe przyczyny. Pierwszą z nich są niedobory: energii, białka, witamin, składników mineralnych, błonnika pokarmowego, nienasyconych kwasów tłuszczowych w pożywieniu. Wynika to przede wszystkim z ograniczenia spożywanej żywności – dobrowolne lub wynikające ze złych warunków społeczno-ekonomicznych. Z kolei druga jest związana z nadmiernym spożyciem żywności oraz nieodpowiednim stylem życia (np. niska aktywność fizyczna, stosowanie używek). Problem z przejadaniem się wynika przede wszystkim ze spożyciem nadmiernej ilości żywności, z nadmiernym spożyciem tłuszczów zwierzęcych, węglowodanów i soli kuchennej. W przypadku błędów żywieniowych warto wspomnieć także o nieprzestrzeganiu zasad odpowiedniego łączenia pokarmów

Jak łączyć pokarmy?

Wiele osób zwróciło uwagę na zasady łączenia pokarmów w momencie, kiedy popularne stały się diety rozdzielne (jak np. Haya lub Diamondów), które oparte są na unikaniu łączenia białek z węglowodanami. Jednak z naukowego punktu widzenia nie stwierdzono przeciwwskazań do łączenia konkretnych grupy produktów lub składników w jednym posiłku. Należy to tylko umiejętnie robić. W sytuacji, kiedy posiłek składa się z małej liczby różnych produktów żywnościowych, wówczas organizm do jego rozkładu uruchamia mechanizm trawienia enzymatycznego. Czyli konkretne enzymy trawienne są odpowiedzialne za rozkład konkretnych składników żywności – i to jest najbardziej efektywny sposób trawienia i przyswajania pożywienia. Gdy tych składników jest więcej, wówczas do trawienia enzymatycznego dochodzi jeszcze trawienie bakteryjne, które polega na rozkładzie pożywienia poprzez jego fermentację. Ten sposób jest mniej efektywny od trawienia enzymatycznego – pożywienie jest gorzej przyswajane, a składniki pokarmowe są wchłaniane w ograniczonym stopniu. Ważne jest to, że różni ludzie mają różną tolerancję na różnorodność spożywanego pokarmu. Z tego wniosek, że im prostsze pokarmy, tym łatwiej są trawione w układzie pokarmowym.

Właściwe łączenie pokarmówPrawidłowe łączenie pokarmów, czyli jakie?

Łączenie pokarmów – kilka zasad, które warto zapamiętać:

Skrobia i białka osobno – najkorzystniej w oddzielnych posiłkach. To jedno z najtrudniejszych wyzwań, jeśli chodzi o właściwe łączenie pokarmów. Schabowy z ziemniakami, gulasz z kaszą – jak je rozdzielić? Rozwiązaniem jest spożywanie mięsa z dużą ilością nieskrobiowych warzyw, eliminując ziemniaki lub kaszę lub spożywając je na końcu posiłku.

Pokarmy wysokobiałkowe na początku posiłku. Białka są największym wyzwaniem dla układu trawiennego, a do ich rozkładu potrzebna jest największa ilość soków trawiennych.

Niełączenie białek i tłuszczów – z dwóch podstawowych powodów. Produkty wysokobiałkowe (mięso, orzechy, nasiona) zwykle jednocześnie zawierają spore ilości lipidów nasyconych. A dodatkowe ich smażenie na tłuszczu jeszcze zwiększa kaloryczność potrawy. Ponadto lipidy utrudniają procesy trawienne białek, co zmusza układ trawienny do wzmożonego wysiłku.

Owoce jako przekąska. Owoce najlepiej jeść na czczo lub przynajmniej na 1-2 godziny po posiłku. Bardzo szybko ulegają strawieniu, dlatego należy je jeść osobno. Łączone z innymi pokarmami angażują soki trawienne, przez co inne produkty muszą ?czekać na swoją kolej? do strawienia, zalegają i mogą ulec fermentacji w przewodzie pokarmowym.

Kilka owoców można łączyć w ramach jednego posiłku, należy jednak pamiętać, że półkwaśne najlepiej jeść z kwaśnymi, a słodkie z półkwaśnymi.

Skrobia i tłuszcz – dobre połączenie. Przy czym warto wybierać zdrowe tłuszcze, najlepiej kwasy wielonienasycone (np. omega-3). Tłuszcze są także potrzebne do wchłaniania witamin rozpuszczalnych w tłuszczach (A, D, E i K). Warto jednak uważać z ilością spożywanych produktów w takim zestawieniu. Skrobia i tłuszcz to bomby energetyczne, które szybko mogą doprowadzić do powstania nadwagi.

Wózki Baby Design – styl i funkcjonalność

0

Każda próba chodzenia, każdy samodzielnie postawiony przez dziecko krok – to za każdy m razem jest olbrzymie wzruszenie. W końcu bowiem ich pociecha zaczyna chodzić. Oznacza to też, że trzeba już pomyśleć o zamianie wózka na spacerowy.

Baby Design spacerówka – wózek dla każdego dziecka

O czym myśli przede wszystkim każdy rodzic? Na pewno o bezpieczeństwie – to w pełni naturalne. Tu jednakże nie mamy się zupełnie czego obawiać – wózki spacerowe Baby Design posiadają wszystkie stosowne certyfikaty. Testowane są także już przez uznane Instytucje, jak Instytut Matki z Dzieckiem. Warto zatem pomyśleć nad tymi wózkami, choćby i przez wzgląd na ich bezpieczeństwo i jakość. To jednak nie wszystko…

Wózek Baby Design – pozostałe atuty

Otóż każdy wózek dziecięcy Baby Design wyposażony jest w wentylowaną budkę, mechanizm wypinania gondoli, regulowany podnóżek i dopinaną barierkę. Te rzeczy zapewniają stuprocentowe bezpieczeństwo i komfort dziecku. Oczywiście tkaniny użyte w produkcji są miękkie i przyjemne w dotyku – idealnie dostosowane do miękkiej skóry dziecka. Innymi cechami szczególnymi tych wózków jest obecność folii przeciwdeszczowej, pokrowca na nóżki oraz pompki do pompowania kół. Warto jeszcze dodać, że Baby Design zdobyło wyróżnienie w konkursie Super Mama Awards, w którym brano pod uwagę także praktyczne aspekty.

Wózek spacerowy Baby Design – wygląd i estetyka

Warto jeszcze dodać, że wózki dziecięce Baby Design dostępne w sklepie abcdomu24.pl charakteryzują się ciekawymi połączeniami kolorystycznymi. Ceglasta, stonowana czerwień, głęboka śliwka, morski a może szafran? Każdy z tych kolorów jest dostępny w sprzedaży. Barwy te mają na celu pobudzić rozwój umysłowy maluszka, lecz jednocześnie nie dostarczyć mu swoją intensywnością nadmiernie dużo bodźców. Słowem wózki Baby Design to dobry wybór- gwarancja jakości, ceny i bezpieczeństwa.

ZOBACZ TEŻ